Yoksun Olmayacaksın
Gidişinin kaçıncı yılı kaçıncı ayı günü bilmiyorum
Yokluğunun takvimini tutmayı bırakalı çok oldu Artık eylülü de sevmiyorum Her yıl bana gidişini hatırlatıyor Bugün pazar Aylardan aralık Yılda işte neyse ne Kimbilir kaç sonbahar daha Hazan geçecek Kim bilir kaç bahara daha küseceyim Saat gece yarısı Yine sensizliğin sancısı Geçmeyen geçmişin acısı Ah yok ki ilacı Olsa hiç çekermiyim bu kahrı Hava soğuk ama sabahları güneşin ilk ışıkları odama sızıyor Sen, yoksun hiç olmayacaksın biliyorum Sevmiyorum sensiz sabahları Günaydınları taze simidi Şekersiz çayı Şiiri şarkıyı Hiçbir şeyi Sevmiyorum sen gideli Yavaş yavaş yaşlanıyorum Saçıma aklar düşüyor Eskisi gibi değilim yorgunum Hayatı akışına bıraktım Bir şeyler olsun diye uğraşmıyorum Sen gittin ya Ben yalnız seni değil Kendimden de çok şey kaybettim Neşemi yaşama hevesimi Gülüşlerimi Asık suratlı çekilmez biri oldum Senden sonra ne bi arkadaşım oldu ne de dostum Öyle bıraktığın gibi yapayalnızım Seni beklemeyi de bıraktım Beklemek bile bi umuttu O son umudumu da yitirdim Oysa son bir kez görmeden ölmeyeceğim diye aht etmiştim Fakat kabullendim Sen, yoksun olmayacaksın. Yemin 05.12.2020 |
uzaklığı saklamanın en çok şair yüreğini
yorduğunu bilirim
ve yaşamın üç perde de sahneleneceğini de elbet...
eyvallah.