Unutmasam da alıştım yokluğuna
bir tek ne
zaman içimi dökecek
dosta ihtiyaç duysam
aklıma sen geliyorsun
sen olsaydın dinlerdin
anlardın teselli eder
asık suratımı
güldürürdün
bak yine doldu gözlerim
yine senli günleri özledim
oysa yanımdayken
çok arayıp soruyorsun diye sitem ederdim
kaybettikten sonra anlıyor insan
değer verenin değerini
ama çok geç
giden döner mi geri
yine de seni anmak bile yüzümde ki tebessümün sebebi
bu yazdıklarımı da bilmeyeceksin okumayacaksın
olsun dertleşecek bir sen vardın
her
zaman öyle kalacaksın
Yemin
Cevap Yaz