DENİZE AKAN NEHİR
S/aklımdasın ey yar
İçimdeki ç/ağlayan denizde Ateş mavisi gözlerim Denize b/akan bir nehir Gözlerimin nehrinde Sürüklenirken hayallerim Kurşun yemiş gibi b/akar Acılara direnen gözlerin B/akarım g/özüne doğru Öylesine mavi derin ve sonsuz ki Denizi görürüm g/özünde B/akışında kaybolurum Akşam karanlığında s/üzülürken gün İçimi derin bir hüzün kaplar Bir gönül ağlaması duyulur Gün batımı yorgunluğunda Kavuşurken gün geceye Sızım dinmez yüreğimde S/onsuzluğu düşünürüm Yıldızsız yalnız gecede Bir sonbahar hüznü düşer bakışlarıma Beynimde volta atar düşüncelerim Esir alır beni duygularım Soğuk gecelerin ıssızlığında Acelesi vardı nehirlerin Mavi siyah olmadan önce Şimdi gün yüzüne hasret Buz tutan umutlar var g/özümde AYLA CERMEN TÜFEKÇİ |