KENDİMLE BARIŞSAYDIMBulmazdım dertlerime geçersiz bir mazeret Mutlu mesut yaşardım kendimle barışsaydım Dünya olmazdı bana karanlık bir nezaret Her zorluğu aşardım kendimle barışsaydım Anlardım her nefesin bende yük olduğunu Yüce Rabbin daima kulunu bulduğunu Düşünmezdim mazinin neleri çaldığını Hakk’a doğru koşardım kendimle barışsaydım Çok görmezdim o zaman tebessümü yüzüme Sorgu sûal etmezdim talihime, yazıma Dua denen değeri merhem edip çözüme Hüzünleri boşardım kendimle barışsaydım Gereksinim duymazdım baş ağrıtan yemine Meydan okur dururdum sorunların tümüne Ömür köprüsündeki çelişkili zemine Umutları döşerdim kendimle barışsaydım İmanımın verdiği güçten cesaret alır Kaderimin sunduğu ikrâma sadık kalır Hayat yolculuğunun bedeli neymiş bilir Şu aklıma şaşardım kendimle barışsaydım Şükür etme lütfunu dilime yakıştırıp Şeytanın kuyruğunu köşeye sıkıştırıp Ahireti şimdiki zamanla çakıştırıp Hak derdine düşerdim kendimle barışsaydım Murat Gökçe Karsî 30.01.2018 |