Hatırla seninle ilk tanışmamızı
Bir gün batımı idi
Salaş bir balıkçı barınağında
Ayrı masalarda oturuyorduk ikimiz de
Birbirimizi fark ettiğimizde
Kendimi buldum o masum gözlerinde
Sudan bir bahaneyle yaklaştım yanına
Kısa bir tanışma faslından sonra
Yıllardır birbirini tanıyan iki kişiydik
Kaçıp gidecekmişsin gibi sanki
Sımsıkıydı ellerin ellerimde
Tükeniyordu kelimeler konuştukça dilimizde
Sanki evrim geçiriyorduk bakarken gözlerimize
Daha çok yakınlaştırıyordu
Nefesimizin sıcaklığı birbirimize
Kaçamak öpüşler çıldırtıyordu ikimizi
İyiki tanımış iyiki sevmişim seni
Hayatımın dönüm noktasıydı o gün
Seni tanımış sensiz olamayacağımı anlamıştım
Herşey gibi bu güzel günler de bitti
Bir gün kısa bir not geldi
Sadece iki kelime ’’unut beni’’
Sevdiğim inandığım yoktu artık
Keskin bir kılıç gibi
Vurdun boynumu ve gittin
Herşey daha güzel olacak zannettin
Geride hayat damarları kurumuş
Ağlamaktan bitap düşmüş iki göz bıraktın
Bir gün seninde için sızlar kanarsa yüreğin
Beni hatırla getir gözlerinin önüne
Ben seni hep iyi yönlerinle hatırlayacağım
Söyle canımın içi ya sen
Esmeyecek mutluluk rüzgarları eskisi gibi
Ruhumda ki fırtına dinecek mi bilmiyorum
Bildiğim tek şey var
Kahretsin
Seni eskisinden daha çok seviyorum ...



Refik
01 . 02 . 2018
İstanbul