Ödün(ç)
Elimi
Elinin nemiyle sula Kaçır Artçı depremlerden Kalbinin şatosunu Bir avlu manzarası değiliz artık Minyatürlerde Zaman Aşkı Dik sesli bir kuşa dönüştürdü Tebdil edildik Zırhlarla Barış günlerine Karamsar ve kaygılı Bir ırmak gibi akıyoruz Derinliğe Şırıl şırıl Gürültülü geçitlerde Sivilcesiz ergenler taşıyor Kalbimizin resmini Akan coşan ve fakat Bir kaynağa benzemeyen Lanetle seslendirilmiş Tıknefes resmimizi Sesimi sesinle yargıla Bağbozumu yaklaşırken İçimi içine içir Ressamlara ödünç ver Kirpiklerinin asi dansını Biz ki Şehirlerin ruhuna sindik Doğudan batıya doğru Bacalardan tüten şehveti Bozkırın ciğerine sunduk Ağzımızla Raylarla örselenmiş her dize Ayarı kaçık her imge Özbeöz kızımızdır artık Kar beyazında Sesini sesimden ödünç al İçini içimden ödünç al Tırtıkla fikrimi de Gel beynimden Ödün çal… 7 Kasım 2007 Şükrü Özmen |
içini içimden ödünç al
tırtıkla fikrimide
gel beynimden
ödünç al..
güzel dizeler..
yüreğine sağlık...