SinopeŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Hikayesi
Sinope, ırmak tanrısı Osopos’un mutlu bir hayat yaşayan güzeler güzeli kızıymış. Güzelliği Tanrılar Tanrısı Zeus’un bile kendisinden geçmesine sebep olmuş. Derelerde göllerde yıkanıp, çiçeklerin arasında dolaşarak hiç evlenmek istememektedir. Bir gün derede yıkanırken Zeus onu gördü. Ay ışığı altında daha da güzel görünen kıza yaklaştı. Kız o kadar korktu ki ağlamaya başladı. Her bir gözyaşı bir çiçek oluyordu. O gece yarısı kuşlar onun ağlamasıyla uyandılar. Zeus’a çok kızdılar. Koluna, başına kondular, cıvıldadılar. Sinope’ye zarar verme, o kimseyle evlenmek istemiyor, dediler. Kızın gözyaşları da bu yalvarışlara eklenince katı kalbi yumuşattılar. Zeus aşkına karşılık vermesi halinde Sinope’nin her istediğini dile getireceğini söyleyince; Sinope kendisine dokunmamasını söylemiş korku içinde. Tanrılar Tanrısı sözüne sadık kalarak, Sinope’yi alıp en sevdiği yerlerden olan Karadeniz’in cennete benzeyen yemyeşil kıyılarına bırakmış. Zeus Sinope’yi şimdiki Sinop ilimizin kıyısına bırakmış ki; Sinop’u bir kez gören herkes bu efsanenin doğruluğuna inanabilir. Akamet: Kısırlık, verimsizlik Velut: Doğurgan. Layemut: Ölümsüz, ölmez Zülal: Saf, tatlı su. Erdenlik: Bakirelik Irmak Tanrısı Asopos’un güzeller güzeli kızı su perisi Sinope sen ki Tanrılar Tanrısı Zeus’u bile güzelliğiyle sarhoş eden nedendi aşk orucun Sinope oysa gözlerinden süzülen zülaller bile çiçek olup açarken toprak ananın koynunda nedendi kısırlığı yüreğinin güzelliğine akıyorken nice delikanlar olmazlığına tutuklanıyordu isyanlar çığlık çığlığa ağıt yakıyordu şehvet boynu bükük kalıyordu ötelerin güncesi doğmayı bekleyen güzelliklerden ahh Sinope kim bilir ninni bekleyen kaç bebeği yoksun kıldın o billur sesinden erdenliğin çok mu zengin kılıyordu duruşunu ki yalnızca Ay ışığı ve güneş dukunabiliyordu tenine hiç değişmedin Sinope hala büyülüyorsun herkesi boylu boyunca uzanmışsın Karadeniz’e yalnız Zeus’un torunları değil rüzgar bile sana esiyor deniz sana çırpıyor ve Güneş Sinope bıkıp usanmadan her yeni gün akamete mahkumluğuna doğuyor sen velut olmadın sen layemutsun Sinope 16/mayıs/2008 Figen Yarar |
hala büyülüyorsun herkesi
boylu boyunca uzanmışsın Karadeniz’e
yalnız Zeus’un torunları değil
rüzgar bile sana esiyor
deniz sana çırpıyor
ve Güneş Sinope
bıkıp usanmadan her yeni gün
akamete mahkumluğuna doğuyor
sen velut olmadın
sen layemutsun Sinope
deyişik ve harika bir anlatım
çok kaliteli bir şiir
yüreğine sağlık efendim