GİZ VURDU BENİSevda nedir bilmezdim, sen Tâhir ettin. Bir çift kahve telvesi, göz vurdu beni, Zühre miydin neydin, aşk zehri kattın, Bir çift lebbin cilvesi, söz vurdu beni. Mestane gözlerinin, kaşları yaydı, Kirpiklerin yayından, ok gibi kaydı, Gamzelerin gülüşü, yâr aklım baydı, Mihrimahın şelvesi, yüz vurdu beni. Çiy düşmüş sinesinde, gonca gülüne, Sırma saçlar dökülmüş, ince beline, Yavaş yavaş girdi de, gönül gölüne, Bir bakışın alâsı, tez vurdu beni. Tıpkı arş-ı âlânın, ayla güneşi, Meleklere bin çeker, yok ki bir eşi, Sanırım yaratanın, ustalık işi, Hâşâ aşkın mevlası, öz vurdu beni. Sevdanın semahında, her an dönerim, Ben böyle dert görmedim,harda yanarım, Şiir sürer yaraya, mehem sanarım, Kabuk tutmaz velhasıl, sız vurdu beni. Kul Figani sevdası, böyle başladı, Yaktı yaktı kül etti, korda haşladı, Gündüz hâyaller kurup, gece düşledi, Nişancının evlası, giz vurdu beni. Kul Figani ( Erdem GÜMÜŞ) 25.Ocak 2018 İZMİR |
yine çok güzel bir şiir okudum
saygılarımla