Bırak Beni Dört Kişinin Omzuna
Sıcak, sıcacık bir yürek
Ya sen saracaksın beni, Ya toprak, Ve bir kaç kürek! … Al beni yüreğine Taşı, ne kadar ağır olursa olsun Ya da bırak beni, Bırak! Dört kişinin omzuna, Ne olursun! … Ben; uçurumdan yuvarlanan bir damla yaş Toprak yığının başucuna dikili “Bir taş’tan” ibaret değilim! Ben; “Aşktan kurtulması için Kabe’ye götürülen Ama orada, aşkla yanmak için dua eden Mecnun’un vekiliyim!” … Ard arda tetiğine basılmış Bir silahtı gözlerin! Yüreğim, gönlüm delik deşik Ve sevdan; benim için, Doğduğum gün, öldüğüm beşik! . … Ne “aşk” yoktan var ettiğim bir şey Ne de sen; varken “yok” sayabileceğim biri! Yazdıklarımı silmen mümkün Ya; Alnımda ki kaderi? Al beni yüreğine Taşı, ne kadar ağır olursa olsun Ya da bırak beni Bırak! Dört kişinin omzuna, Ne olursun! … Ya bakışlarını öldür gözlerimde Ya da durdur geceyi “Işıkları söndürdüm” de, Yalan söyle! Karanlıklara kaz mezarımı Ve “göm beni gecelerin içine” Sıcak, sıcacık bir yürek Ya sen saracaksın beni Ya toprak Ve birkaç kürek! Al beni yüreğine Taşı, ne kadar ağır olursa olsun Ya da bırak beni Bırak! Dört kişinin omzuna, Ne olursun! .. … Ne; zaman iste, ne; sabır dile Temennilerinin canı cehenneme Üzülmekten başka, yapacak bir şey bul Ve bırak ellerime! O kadar uzak ki “yarın” Asır oldu dünü küllere gömeli Doğduğum, gördüğüm ve öldüğüm Tek gün “Bu gün” Ve bu gün senden tek isteğim “Sıcak, sımsıcak bir yürek” Ya sen saracaksın beni Ya toprak! Ve birkaç kürek! Kadir Albayrak |