musallaya konduğumda
aşkın beni kavuruyor
mucizedir donduğumda ol kıbleye çeviriyor musallaya konduğumda sel olur katreler gözümde sızan öldürür beni birgün bu şüphe bu zan gel yanım boylu boyunca uzan musallaya konduğumda ey tahir erden uyandın kerem gibi kavruldu yandın yar beni dirilir mi sandın musallaya konduğumda |