AZİZEM XVII
Ne ara el olduk canda can iken
Acıyla harlandık yandık Azize’m Şimdi ayrı yerde gözü yaş döken İki yabancıya döndük Azize’m Bir hırka bir lokma karnımız toktu Gam keder tasamız hani hiç yoktu İftihar kubbemiz dibe mi çöktü Yarını atiye yonduk Azize’m Gülüşler saçardık metruk mihrak’a Nasıl da güzeldi bizdeki caka Anlamadan düştük birden helak’a İblisin salına bindik Azize’m Yeminimiz birdi aşk kıblegâhı Muhtıra sayardık meşk-i segâhı Hangi kemin mıhı şu neyin ahı Hicrana sineyi bandık Azize’m Samanlık seyrandı seven insana Teselli sabırla gelmiştik sona Ansızın herşeyi soktuk mizana Helalden arınıp sindik Azize’m M.Kılıçel Ocak.2018 |
Çok beğendim…
….............................. Saygılarımla selamlar…