0
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
624
Okunma
Bilemezsin, sorma boşuna,
Bilemezsin içimi nasıl acıttığını!
Göğüs kafesimin çelik gibi sert,
Akrep kıskacı gibi insafsızca,
Sıktıkça sıkarak yüreğimi,
Ezen mengeneye dönüştüğünü!
Ve bunun müsebbibi olan sözlerinin,
Nasıl kızgın lavlar gibi ciğerime aktığını.
Bilemezsin, oy, bilemezsin,
Yıllardır üzerinde titrediğim haysiyetimi,
Ayaklar altında çiğnenmiş
Kirli bir mendil gibi kenara attığını!
Söyleyecek sözüm yok; haklısın!
Sadece isterdim ki,
En azından sana olan sevgimin,
Cemaline ram olan gönlümün,
Her daim dilimdeki dualarım hürmetine,
Biraz daha anlayışla karşılasaydın.
Benim de cam gibi kırılacak,
Bir kalbim olduğunu bilseydin.
Bardağı atıp kırmak yerine,
-Yine gücüme gidecek olsa da-
Dökmeyi seçseydin.
5.0
100% (3)
