ne güzeldi şehrimin kadınları tıpkı sen gibi firuzefiruze gözleri efsun çıkmazı bakınca deler geçerdi her akşam köşe başında onu beklerdim sıcacık gülümsemine vurulmuştu yüreğim elleri manolya kokulu gözleri firuze ne güzeldi şehrimin kadınları baharın baş döndüren renkleri naif çiçekler gibi rengarenkti suskun kalan duyguları demir kelebekler uçururdu her akşam köşe başında onu beklerken sağırlaşırdı tüm dünya yalnız onu duyardım ve birde firuze gözlerini anaç yüreklerinde kehribarlar büyürdü yer ve gök mavileşirdi gözlerinde ne güzeldi şehrimin kadınları manolya kokardı nefesleri aydınlanırdı ömrüm ve birde firuze gözleri vururdu tam on ikiden |
manolya kokardı nefesleri
aydınlanırdı ömrüm
muhteşemdi kalemine sağlık saygımla