Doğu Anadolu’nun şirin bir ilisin sen
Kardeşliğin şiarı, sevginin dilisin sen
Bir zamanlar Urartu, Medlere vatan oldun
Kalp gönderinde bayrak, solumda atan oldun
Göklerden rahmet toplar, Hakk’a açık ellerin
Kardeşliğe dairdir, gül yüzlü emellerin
Çalar davul zurnalar, halaylarla coşarsın
Vakarlı duruşunla yarınlara koşarsın
Beyazıt’tan okunan ezanların var senin
İhtişamlı mâzini, yazanların var senin
Gönül semalarında uçan bir kuşsun Ağrı!...
Vefa elbisesiyle ne kadar hoşsun Ağrı!...

Beyazıt Eski Cami, mâziden haber verir
Tebessüm eyler güneş, dağlarda karlar erir
Diyadin Kaplıcası şifanın membaıdır
Yaz gelince her yanı(n) sanki İrem bağıdır
Eleşkirt Ovası’nda koyun kuzu meleşir
Cömerttir insanları, neyi varsa üleşir
Buz takkesi bulunur Ağrı’nın zirvesinde
Rüzgârın uğultusu yankılanır sesinde
Ey şehirler güzeli, sensiz bu dünya dardır!...
Sana dair özlemim, sevgim Ağrı kadardır
Günün gününe uymaz, başı dumanlı Ağrı!...
Medeniyet beşiği, kadim zamanlı Ağrı!...

Kardan görülmez toprak, ağır geçer kışları
Göze bayram ettirir ovanın nakışları
Anıt gibi yükselir İshak Paşa Sarayı
Can tenden ayrılmadan, seyret bu manzarayı
Başından eksik etme(z) o bembeyaz tacını
Neşeni neşem saydım, acım bildim acını
Keşişin Bahçesinde Kerem, Aslı’ya yanar
Bülbülün kederinden, güller hasretle kanar
Kartal yuvası gibi, yiğitçe duruşun var
Gördüğün rüyaları, hayıra yoruşun var
Heybetli doruğuna bayrak yakışır Ağrı!...
Gök kubbede hilâlle yıldız bakışır Ağrı!...

Bulutlara komşudur, yücedir Ağrı Dağı
Bulunmaz yeryüzünde, güzellikte ortağı
Meya Mağaraları gizemini koruyor
Gurbette yârânların, seni sana soruyor
Uzağına düşenin gözyaşları ırmaktır
Gurbetçinin emeli, sılasına varmaktır
Ey güzel serhat şehri, niçin aklın karışık?
Günün gününe uymaz, bir küskün bir barışık
İshak Paşa Sarayı, ne söyleşir Ağrı’yla?
Bu toprak cennet olur, kardeşliğe çağrıyla
Toprağıma kök salan çınarın kökü Ağrı!...
Sırtına yüklenmiştir dünyanın yükü Ağrı!...

İshak Paşa’da zaman, sonsuza akar durur
Uzağına düşeni, hasreti yakar durur
Ahmet Hani Türbesi sonsuzluğa açılır
Keşişin Bahçesi’nden rayihalar saçılır
Dağlarında kar erir, Murat Nehri sert akar
Uzağına düşmüşüm, hasretin yürek yakar
İliklerine işler, sert iklimdir karasal
Gerçeği kıskandırır, buradaki her masal
Abdigör Köftesinin damakta kalır tadı
Hoştur Doğubeyazıt, dillerden düşmez adı
Dağlarda bağdaş kurmuş bulutların var Ağrı!...
Aydınlık yarınlardan umutların var Ağrı!...

Doğubeyazıt’ta gör, güneşin doğuşunu
Gece vakti mehtabın zulmeti boğuşunu...
Masmavi Balık Gölü, gözümüzde ziyadır
Ağrı’yı eşsiz kılan; vefa, iffet, hayadır
Doğubeyazıt’ımın görülmeli kalesi
Nefrete fırsat vermez, sevgidir nevalesi
Her damla kan mühürdür, toprağın tapusunda
Yollar İran’a varır Gürbulak Kapı’sında
Nuh Nebi’nin gemisi Ağrı Dağı’nda mıdır?
Şehir on sekizinde, gençlik çağında mıdır?
Kadim medeniyetin altın beşiği Ağrı!...
Hakikatin durağı, kutlu eşiği Ağrı!...

Kışın başka güzeldir Eleşkirt Güneykaya
Bembeyaz kar üstünde kayarsın doya doya
Yüreği yaralıdır, yamandır Ağrı Dağı!...
Efkâr başından aşkın, dumandır Ağrı Dağı!...
Ey dünyanın balkonu, tepeden bakarsın sen!...
Hasretin köz gibidir, yürekler yakarsın sen
Birliğin nişanesi, yürek olmuşsun ey dağ!...
Gökleri omuzlayan direk olmuşsun ey dağ!...
Zifiri gecelerde yanan ışık gibisin
Üstündeki bembeyaz kar’a âşık gibisin
Hasretin dağ misali, yürekte harsın Ağrı!...
Uzun kışın ardından gelen baharsın Ağrı!...

M. NİHAT MALKOÇ