kül bulutu gibi yağardım düşlerine kirli bir yalnızlık gibi suskunluğuma uyanırdımgölgelerin ruhu da ölürmüş dedi şair karanlığın sokak ışıltısında yok olduğu zamanlarda bin bir parçaya bölünürdü suskunluğum umursamaz tavırlar takınırdım on yedi bahar önce on yedi bahar önce şiirler yazardı düşlerim avuçlarına yakardım kına taşının sırlarını taş öğütürdü yakut sessizliğini ülker yıldızının sönmüş yatağına... sererdim düşlerimi sere serpe kül bulutu gibi yağardım düşlerine kirli bir yalnızlık gibi suskunluğuma uyanırdım |
nakış nakış örülmüş dizelerdi