KADINA KALKAN ELLER
Çocuk çağında evlenir diyebiliyor diyanet(!)
Adını anan o diller kırılmasın da neylesin! Anaların ayağının altında değil mi cennet? Kadına kalkan o eller kırılmasın da neylesin! Sevmek, sevilmek yasaktır; gönül sesine uymazlar. Töre ile yargılanır, söylediğini duymazlar. Ancak canlar gittiğinde kendine gelir aymazlar. Kadına kalkan o eller kırılmasın da neylesin! Bir elinde erkek evlat, bir elinde nazlı ece; Yüreğinde bin bir acı, her birisi bir bilmece; Bir tek Allah var yanında, yapılıyorken işkence; Kadına kalkan o eller kırılmasın da neylesin! Açmadan rengi soluyor dalındaki tomurcuğun Çekip gitse, kulağında çığlığı kalır çocuğun, Çaresizlikten yüreği kararmıştır birçoğunun Kadına kalkan o eller kırılmasın da neylesin! Kadın yardır, kadın bacı, kadın bize kutsal ana; Kadınlar hep ezilmiştir doğduğu günden bu yana; Coşari der, el mi kalkar yüreğine sığınana; Kadına kalkan o eller kırılmasın da neylesin! İbrahim COŞAR |