Varsın Mutluluk Düşüm Olsun
Sevinçleri yarınlara erteledim.
Hüzne doyuyorum bugünde. Yürümeyi bilmediğimden hep sendeledim. Yanımdan hızla geçenleri izledim bende. Başka bir şey gelmedi elimden inan ki, Kırık bir kalple nereye kadar gidebilirdim. İçine düştüm düşüncemde dahi aciz duyguların. Aşka tövbekâr gönlüm dosta kandı. O da yalan çıktı. Yağmurlar yağdı karla karışık. Çok zaman geçti yaşadıklarımın üstünden. Sonbaharda yaprak döken ağaçlar, Baharda çiçek açınca yeniden kendiyle barışık. Bir ben kopamıyorum eskilerden. Kanmanın bedelini ömrümle ödedim. Varsın mutluluk düşüm olsun. |