NEHİRLER VE HİKAYELERİ-11
CEYHUN-(AMUDERYA)-ÇEMEN İLE MERGEN-(12)
Zaman hızla akıyordu. Mergen’in yaralanmasından bu yana tam dört ay geçmişti. Bu süre içinde Göklen boyu obası ile Yomut boyu obası arasında gelip gitmelerden dolayı samimi bir ortam doğmuştu. Sonunda Hıdır Bey Kıvanç Bey’den oğlu Ata’ya kızı Çemen’i istemişti. Kıvanç bey bir hafta süre istemiş ve sonunda kızını vermeyi kabul etmişti. Bu durum Mergen Alp’in arkadaşları arasında büyük bir üzüntüye sebep olmuştu. Onlar obada bu konu ile meşgul olurken, MERGEN Alp ile Çoban Bedirgen Bey ile Atların akşamları girdiği mağaraya girdiler. Karanlıkta bile “kar” içlerinde belli oluyor, fark ediliyordu. Tan vaktine kadar beklediler. Hava hafif aydınlanınca atlar, harekete geçtiler. Önden çıkan atların çıkışına izin verdiler. Birkaç at ve Kar geçeceği sırada önceden hazırladıkları ağaçları karşılıklı kapatarak geçişi engellediler. Sonra içeriye girip, “kar” ı sakinleştirip, gem takıp bağladılar, eğerini yerleştirdiler. Ürkütmeden dışarıya çıkarmayı başardılar. Çadıra geldiklerinde, Mehri kız pek memnun olmadı. Mergen Alp Mehri’nin atı salabileceği düşüncesi ile Göher hatun ve Bedirgen Bey’den izin istedi. Onlarda haklı olduğunu söyleyerek, Kıvanç Bey’e selamlarını ileterek onu yolcu ettiler. Kar ile birlikte Oba yolunda ilerleyen Mergen sevinçliydi. Başarmıştı..Bakalım neler söyledi….. YOL ÇİÇEK AÇSIN İşte geliyorum, şen olsun obam Çiçekler sevinsin, dal çiçek açsın Yâre kavuşmaktı, tamamdır çabam Bülbülüm şakısın, gül çiçek açsın Ey sevdiğim, nazlı gülüm, Çemen’im Sen menim canımsan, özümsen menim Kız seni almaya, ederim yemin Gökçeler şenlensin, al çiçek açsın Şu yüce dağlarda, erirken karlar Taylar oynaşırlar, coşar baharlar Şu ötücü kuşlar, neden susarlar Şu sular harlasın, yol çiçek açsın Önünden geçerken, dağ taş eğilsin Kavuşma selinde, hasret boğulsun Ilgıt ılgıt essin, saçlar dağılsın Savrulsun meltemler, yel çiçek açsın Büyük kazanlara, aşlar vurulsun Yakında düğün var, toyum kurulsun Mergen’in bu gönlü, aksın durulsun Ağaç yapraklansın, bol çiçek açsın Avazı çıkarken, şen olur diller Gözüme hoş gelir, şu çamlı beller Kopuz çalar iken, durur mu eller Cananı saracak, kol çiçek açsın Böylesi mutluluk, çok az yaşanır Gözlerimden, sevinçten, yaş boşanır Yollarıma, beyaz güller, döşenir Lüzumsuz sazında, tel çiçek açsın Sadık DAĞDEVİREN Aşık LÜZUMSUZ |