kaygılıydı oryantalist zamanzaman kaygılıydı gece kadar zifiri bir yokluk asasında bin büklümdü aniden bir kadın beliriverdi geceyi özlüyordu gece kadar karanlıktı yüzünde kadife bir yorgunluk hüznünde bin parçaya bölünmüş çocukluk bir kadın geceyi özlüyordu gece kadar karanlıktı işte o kadın hüzün terazisinde dirhem dirhem kaderiyle yüzleşti ayaklarını yerden kesen sevdası yürek çukuruna gömmüştü kadın kadar gece gece kadar ölüm yumuşacık kalbinde papatya saflığı saçlarına dökülen yıldızlar kadar ışıltılıydı yüzünde maskelenmiş kederi tezatlar oryantalist gizemler kadın gibi kadın gece gibi düş düş gibi efsuni |