UÇMAK....
Rüzgâr eserken götürüyordu düşlediklerimi,
Dilinden anlamak gerekiyordu belki, Düşe kalka kanasa da dizlerim, Yüreğimdekiler kadar acıtmadı nasılsa gecelerim. Dışarda yağan yağmur, kar İçimde deli bir hasret var, Sakladığım hüzünlerim sonsuzluğa emanet, Yerini mutluluğa bırakır mı bir müddet? Uçmak özgürlüktü bana göre, Kanatlarımla süzüle süzüle, Kimsenin bilmediği bir şehirde, Yaşamaktı özgürce seninle. |