BoYuN EğMeZ NeSLiM DüşMaNa
Bir kış sabahı...
DAğlar,taşlar,soğuk sular Hep ayaza kesmis Bir buz dağı misali durmuşlar yolumda Soğuktan donmaktayım nerdeyse Kalleş ruslar sarmış zirveyi Utanmadan bayrağını asmış Bitmiştir elimde mermim,yoktur üstümde Mintanım,ufak bir parça bile ekmeğim Bitse keşke bu zulüm ne gam olr ne tasa bana bir an Gayrı gerisini düşünmem bile Kralı gelsin korkmam ben Aldatmaları,hileleri işlemez benim neslime Yiğitliğimle nam saldım ben yedi cihana Cesaretim ,imanım ve kudretim ile Esaret yoktur mayamda,özümde baş eğmek yoktur asla Ölürüm bu vatan için Bu memleket uğruna ölmeye deger Kahpeyim,namerdim bu yolumdan Bir gün gelir dönersem eğer Yağmur misali şarapnel yağsa da göğsüme Haçlı seferleri gibi göğsüme çarpar da Kesilir şarapnelin takati ama bişey olmaz Göğsümdeki imanımla bana birgün bile Vatanım dönse de bir sefalet yurduna Erken aralanır vatanımın evlatlarının gözündeki perde Bu genç yaşımda vatanım için düşmüşüm umulmaz derde Halimi ifadeye sözler kifayet etmez Yiğit anam bana ak sütün helalinden içirdi İman ile süzüp de bana adestiyle içirdi Haydi yürü dedi bayrak peşine düşürdü Vatanım içn bayrağı düşürmeme derdine düşürdü Ardım sıra gelen yiğitlerde korku bulunmaz Başımda tipi,kar,fırtına ve boran... Bana asker demeye bin şahit ister Yırtıktır potinlerim,elbisemde bulunmaz astar Bu sefil halet ile benzerim gedaya ama Şunu bilirim Haktan gayrısına ne esir olurum Ne de bir geda ne de ondan başkasına boyun eğerim bir an bile Benim bu milletimdeki fakirlik müstehak mı yoksa kader mi Sormayın erenler tüfeğimde yoktur bir tek mermim Süngümle girerim düşmamnın içine Aldırmam düşmanın elindeki silahına,teknolojisine Gülmeyi unutmuş benim milletimin çoktandır Yeminle,sadakatle isterim onlar için şehit olmayı Devletim unutmuş halkını,yatağındaki hastayı Ayağıma giymeye bir tek çizme bulunmaz Düşmanın karşısında fakrıma karşın Boyun eğmedim asla ve hiç bir gün Binlerce yerden yedim onlarca kurşun da Yaramı sarmaya merhem bulunmaz Sarıkamış dağları kar ile buzdur Gözleri kör oldu yiğitlerimi ayazdan Kten urbalar giydim hep safi beyazdan Bundan gayrı giymeye kefen bulunmaz Bir kahraman nesildir,oğuzdur aslım İslamı seçerek oldum yaradana teslim Ruhumu,bedenimi ancak Hakka teslim Başkalarına kul olmak bende bulunmaz Yiğit neslim sırtımı dağlara dayalı yüreğim derin yaralıdır Duyulmaz soğukta sesim,iniltilerim kesiktir Yattığım şu toprak eğer olsun çok serindir Tüten bir yurt ocağında ateş bulunmaz Yalnız gecemde düşer de kar erir penceremde Biraz anlatsam neslimin erliğini uykularınız kaçaR Kardelenler ancak bu mevsimde açar Baharda,yazda veya başka zamanlarda bulunmaz M.ZAHİD AY(14.5.2008) |