TaŞ KaLPLiYDiM Bir ZaMaNLar ...
Bir zamanlar taş kalpliydim ben de
Yolunu kaybetmiş kayıp bir insandım... İstediğim aşk olmazdı hiçbir zaman Aşk denen nesneden habersizdim ben de... Fakat birden sen çıktın karşıma Ve hayatıma girdin sonra değişti dünyam O taş kalp yumuşamaya başladı Her günümü mutluluk doldurmaya başladı O kadar tatlı bir duygu ki bu Bi o kadar da özel ki anlatamam... Sanırım aşk denilen şey bu olsa gerek Her gün tanrıya dua ediyorum gerçek aşk olsun diye bu hissim.. Kalbim şimdi bir aşk şarkısı söylemekte Sanki göklerden uzanan bir el gibi uzanan eline Sen gibi güzel bir meleğe... Kalbim o kadar sıcak duygularla dolu ki Şimdi orada soğuğa ve kötülüğe yer yok ! Artık zorluk diye bir şey yok Senin kanatlarının altında.. Senin bana bahşettiğin bu hediye Öyle önemli ki görmüyor musun? Artık hüzne yer yok hayatımda ne de yalnızlığa yer yok Şimdi huzurum buldu yüreğim asıl evim olan senin kalbinde... SAYGILARIMLA M.ZAHİD AY(1.9.2009) NOT: Dostlar böyle saçma şiirlerimden dolayı kusuruma bakmasın askerdeyken insanda ne ilham bıraktılar ne de bir şey Allahtan 20 gün askerlik yapıyoruz asker-öğretmenler olarak... İnşallah asker öğretmen olarak görevlendirildiğim Mardinden verimli şiirler paylaşmaya çalışırım Allaha emanet olun. |