GeL HaYaTıMa !
Kara düşünceler aklımda dolanırken
Kara dünyama beyaz bir ışık doğdu penceremden... Hayatım hızla geçiyordu Ay gökyüzünde yükselirken Şavkı pencereme vururken... Gece nefesini tutmuş İçimde bir sessizlik :Ve ben bir ölüyüm... Ama biliyorum eğer başarırsam yarına kadar Tüm korkularım yok olacak Ve bekliyorum Sabahın ilk güneşinin Odama vuracağı zamanı... Gel,gel,hayatıma gel Gel,gel ve kal benimle Hiç kimse sevmedi beni Hiç kimse yeterince sevmedi Yeter artık kurtar beni Lütfen kurtar beni... Sessizliği soluyorum bu gece Bilmiyorum varabilecek miyim Gittiğim yere ? Ya da nereye gittiğimi... İçimden ismini sayıklıyorum Ay beni karanlık gecede takip ederken... Bu gece izin verdim gecenin gitmesine Karanlık dünyamın günü kırmasına İstemedim kalbim katılaşmasın Seni bir an olsun unutmasın Söylüyorum sana Gel hayatıma... Gel,gel,hayatıma gel Gel,gel ve kal benimle Hiç kimse sevmedi beni Hiç kimse yeterince sevmedi Yeter artık kurtar beni Lütfen kurtar beni... Eğer seni unutacağımı söylersem Bil ki yalan söylüyorumdur Hala seni beklemekte gözlerim Düşünmekteyim sensiz yaşamın asıl geçeceğini.. Ay bile korkuyor benden bu gece Takip etmiyor yürürken peşimi Bilmiyorum karanlıklar neden daha bir karanlık bugece Bilmiyorum içim neden bir başka bu gece... Sadece bugün biliyorum her şey doğruydu Bu sessiz ve ıssız günümde... İçimden sesler duymaktayım Söylemekte ruhum gel hayatıma Gel,gel,hayatıma gel Gel,gel ve kal benimle Hiç kimse sevmedi beni Hiç kimse yeterince sevmedi Yeter artık kurtar beni Lütfen kurtar beni... M.ZAHİD AY |