Kent ve körKent kendini üfler lambalar söner Ben inatçı pır pır sokak ışığı Yalnız bir kör fark edip aniden döner Dolaşıp oluruz aşk sarmaşığı Geceyi ne ile bölüp ne ile çarpsak Derdin çıkartmasını biz nasıl yapsak Neşeyle ümidi nasıl toplasak Bak olduk hesabın en karmaşığı Gam adamı alıp sermest etse de Fikrin küsüp aklın senden gitse de Hayal şurdan gerçek burdan çekse de Yine insan alemin en yakışığı Biten bir kabusun acısı oldum Lohusa gecenin sancısı oldum Ağlaştık bir kalbin yarısı oldum Dedim Aşık oldun aşkın aşığı |