Muhasebe
Mevla’nın her işi yerli yerinde.
Bin gonca açılır her seherinde. Arılar bal yapar çiçeklerinde. Ne fazla ne eksik hepsi tastamam. Minnacık beynimle ben anlatamam. Kimi zalim olur mazlumu ezer. Şefkatli garibe kol kanat gerer. İyilik kötülük hesaba girer. İnsan olan her dem doğruyu söyler. Aciz kalemimle ben anlatamam. Akıl verdi idrak edelim diye. Gönül verdi candan sevelim diye. En küçük zerreler bile hediye. Bilemedik şükrü bilmem biz niye. Yazsam söylesem de ben anlatamam. Ankara,18.04.2008 İbrahim KİLİK |
Sanki onun kıtaları, sanki o yazmış, ne mutlu böyle usta şaire;
Helede şu ilk kıta öyle oturmuşki yerine. dönüp dönüp okunası bir şiir saygı selam...