Dilin farklı dese de bedenin farklı söyler
Gözde eser kalmadı sende sevda küllenmiş
Zaman çare olmuyor geçse de günler aylar
Sözde eser kalmadı sende sevda küllenmiş


Sırtlamış tüm yükünü bezirgan duyguların
Adabın da saymışsın varsa da kaygıların
Eşe dosta karşıdır belkide saygıların
Özde eser kalmadı sende sevda küllenmiş


Yedi iklim yaşarsın bir odanın içinde
Belkide hak olan o düşündükçe açında
Gizlediğin ağarmış başında ki saçında
Sez de eser kalmadı sende sevda küllenmiş


Uzakları gözlersin geçmişi arar gibi
Ellerini sıkarsın kafanı kırar gibi
Hatanın bedelini aklından sorar gibi
Gizde eser kalmadı sende sevda küllenmiş


Nedamet duyguları saklasan da boşuna
Şirinlik yapıyorsun gitmese de hoşuna
Kafa vurup durusun ne eyledim taşına
İzde eser kalmadı sende sevda küllenmiş


Ahlarını duydukça içerden bükülürüm
Baka kalırım öyle gözlerden dökülürüm
İlmek ilmek çözülür ciğerden sökülürüm
Bizde eser kalmadı sende sevda küllenmiş


Mehmet Kılıçel