MARİKA İHTİLAL ÇİÇEĞİMÇatlamış camların muşamba ile örtülen dışında Cılız görünürdü ışıklar Akabinde sevinç naraları çıkardı dışarı Kirlenmemiş insanlıklardan kalma Nasır bağlamamış sohbetler arasında Üstelik daha ikinci köprüsü yoktu iki yakanın Çocukluğumda kalma İstanbul’dan Vecd ile secde edilirdi gece kondu Mahallelerinde Üstelik dinler özgür yaşanmıyordu Henüz ihtilal yeni olmuştu Ve Kenan paşa Tanrı gibi korku salmıştı Daha büyümeyen çocukluğumun başlarında Mahçuptu sevdalar Afişler asılıydı her yerde Elleri silahlı adamlar geziyordu bilindik yerlerde Hemen hemen her gün Birinin ellerinde kelepçe kele paça sürülüyordu yerlerde Kapı arlıklarında korkak çıkan hıçkırıklar eşliğinde Ölüme gidiyordu bir baba Çocuklarının gözleri önünde Boynu bükük yavrularını geriden bırakarak Arkasını gözleyerek Öyle bir zamanda tanıdım aşkı Babası haksız yere asılmış Marika’yı Camdan cama bakışırken çocuk duygularla Sindim yüreğime sıkı sıkı sarmalayarak Marika ihtilal çiçeğim Marika çocuk gözlerimin bayram arifesi Marika sevincimin kursağıma dizilmiş akidesi Bir pazar sabahı sıra kadem bastın annenle Ve o günden sonra bir ben kaldım beninle Mehmet Kılıçel |