Bir sabah
Bir sabah vakti
Çocuksu bir gülümsemeyle çıkıyorsun karşıma. Pembe düşlerini anlatıyorsun dalgın halinle. Kırılmış gül uçlarında ağlıyorsun hıçkırarak. Ve yıldırımlar kadar çarpıyorsun bedenimi. Bir gemi sandalında, Ulu orta bağırıyorsun. Hayat denen; Sığıntı bir felsefede dağılıyorsun. Düşlerini zorlayarak... Sanat sayfaları diliyorsun geceden. Ve pruvası ufka bakan bir gemi çiziyorsun Martılar çığlığında. Yine çocuksu bir gülümsemeyle rıhtımda yürüyorsun. Sırf beni görmek için çiziyorsun resmimi sayfalara. Beni tayfalara soruyorsun görüyorum. Burhan GÜNGÖR |