Gel etme
Gözlerine benzer gökyüzü.
Gözyaşlarınla ağlar bulutlar. Bir tufandır yürür, Anlamsız gelir yaşamak. Vurup gidersin kapıları. Ve sonra Ne sen süzülürsün yapraklarla Ne de hazan mevsimi rengarenktir gökyüzü. Çalman yetmez o nağmeyi. Bir zaman duyarsın hengameyi Arsız bir gönül oyunudur aşkların İçimi ısıtan bir dirhem közü Söndürür gözyaşların Gel etme! Burhan GÜNGÖR |