Ozan
(Batı Trakya’nın ozanı Reşit Salim’e)
Bin gönüle dola dola gelir, Drama’dan Gümülcine düzüne, Kan kokan,sevda kokan Balkan türküleri; Dudaklarında Mustafçova kızlarının , Çiçek çiçek yakılmış; Bahar yağmurları gibi, Gül olup,avuçlarına dökülmüş ; Yaprak yaprak derlediğin Bu türküler,ah bu türküler! Çizgi çizgi alnına akseder. Volkanlar patlar sesinden, Türkü söylemeye hasret, Tütün kokulu nefesinden, Şiirler serpilir ak kağıda mısra mısra; Ucunda kara kalemin , Kelimelerin raks eder. Ne de geç gelir hanene, Ilık bahar akşamları. Oturunca efkar sofrasına, Bir yaka köyünde, Bulaşır yasemin kokusuna kirazın kırmızısı; Muhabbetler karışırken akşamın karasına, Ansızın… Nerden düşer aklına bilinmez; Bir İstanbul hasreti nükseder. |