Mutluluk ve hüzün
On bin tane şiir okuyup,
yüz bin aşk acısına şahit oldum. "Nasıl dayandınız bu acıya?" diye, on bin şaire sordum "Yaşayan ölüydük" dediler, on bin kere çiçek açtım yüz bin kere soldum... Anladım ki, bardağın boş tarafıymış mutluluk. Aşkın cehenneminde yanmadan olgunlaşamıyormuş insan. Hüzün eklendi ömrüme, şimdi doldum! |