Bu hasret bitmez
Bu hasret bitmez
Gözlerin ufkunda bir kızıl akşam Aydan önce çıksam yolun üstüne Yıldızları toplasam gün doğmadan Siyah maviyi sersem sen gelmeden Gelip uzansan yamacıma sessizce Ay doğsa üstümüze on dördünden Yüzün yüzüme pervane döne düşse Bütün yıldızları saçlarına diziversem Sen bir yalnız şarkı eşliğinde aksan Taçlanırken başın yüreğimin içinde Sadece ellerin olsun ellerimde tek Gözlerinle gezsem semayı kat kat Gündüz koşturmalarımda heyecan Damarlarımda akan deli kan dursa Bıraksam kendimi göğsün üstüne Bin yıllık bir uykuda kalsam öylece Tükense içimdeki özlemin hasretin Aktığını görmediğim yaşlarım dinse Görünmez yaralarımın acısı bitse Yeniden doğup arınsam bir sabaha Ahmet Coşkun |