SEVGİLİYE SESLENİŞ (409)Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Lise 2.sınıfta yazdığım bir şiirim.
SEVGİLİYE SESLENİŞ (409) Tan yeliyle beraber doğarken tepeden gün. Gider hep üzüntüler kalmaz hiç elem hüzün. Rüzgarların sesinde dinliyorum her şeyi. Köşe bucak gezerim senin için bahçeyi. Şimdi aşk ızdırabı sensiz cefa olacak. Nerede diye gönül hep seni arayacak. Artık güneş batmasın solmasın bu güzel gün. Zayi olmasın hayat bitsin artık bu hüzün. İlhan ATEŞ (Zayi Ozan) Ordu, 21/05/1972 Pazar Yayın : 17/12/2017 Pazar www.edebiyatdefteri.com/siir/1133833/ (Lise 2.sınıfta yazdığım bir şiirim.) |
Saygımla