Insan Kalbiyle YaşarHer sabah bir serçe kuşu konar göğsüme. Bir kuş ötüşü ile başlar ilk adım. Yan yana yürürüm birileriyle. Birileriyle aynı yolda bile kesişmez yolum. Bazı insanlar ömrüm? e zaman kaybı. Bazıları ömür bereketim. Bazıları yük. Bazı insanlarsa çok büyük. Ve kalbi sığmaz bedenlerine. Hani bir yıldız çıkarsan gökyüzü tavanından. Ve alsan kondursan o yüreği yerine. Kimse yadırgamaz ya... Öyle iste, dünya kadar büyük bir kalp. Kiminin kalbi iğne ucu kadar Kiminin nabzına baksanız seven yerlerinin. Yüz kere bin kere ruhsuz. Kiminin aklının fersah fersah uzağında. Kiminin önünde, kiminin arkasında Bekler kimileri ellerinde yüreği, Tek bir şeydir dileği. Kimine dünyayı versen yetmez Kalp gözü doymaz Oysa herkes kalbiyle yeşertir, Hayat çiçeğini Aklıyla sular, ruhuyla besler Ve gönlüyle alır yaşamın kokusunu Ve bir emek verecekse eğer Bedenine değil yüreğine vermelidir. Çünkü akılsız deli kalpsiz ölüdür insan. Rüzgar |