Gücüm Yetmiyor
Menzil yakın değil, bana çok ırak
Ömürler bitiyor, yollar bitmiyor Ötede kalmadı, başka bir durak Önüme bakmaya gücüm yetmiyor Sen yorgun, ben yorgun, bu yolculuk zor Ne kendini zorla, ne de beni yor Sönüp küle döndü, bağrımdaki kor Bir ateş yakmaya gücüm yetmiyor Yaşananlar düş’tü, safça inandım Hayatı bahardan ibaret sandım Güller soldu artık, hazana vardım Goncalar dikmeye gücüm yetmiyor Gün gelince daldan savrulur yaprak Ardından ah edip, bir sigara yak Bir acı kahve iç, son falına bak Umutlar ekmeye gücüm yetmiyor |