köyümün yağmurları
kelimeler içlenmiş gönül sarayım virane
bulunmak istemiyorlar kalben durakta kalemim bana küskün akıl divane her halim kırılgan, kendimden uzakta hislerim çok yoğun anlatmak eziyet kirpiklerin kalbimde nakışlar örer sen üzülme boş ver iyi olduğumu zannet bende hüzün sus pus, alev alev titrer yine koştum peşinden hayallerimin bahar çiçekleri yerine topladım yıldızları gökkuşağı olmak olan çocukluk gayemin bir düşünü kurdurdu, köyümün yağmurları. ....... yusuferdoğan |