0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1004
Okunma
Bırak...
Artık söz etmeyi
Endişe içine girip olur, olmaz dertlenmeyi
Hiç
Bilinmedi sabrın
Anlayışın kıymeti, bencilce hep beklendi
Sevgi
Ve muhabbet bitti
Mecburen bir tahammül yalnızlığa yöneltti
Nefsiyle
Konuşan, yaşayan
Huzur, saadet, samimiyet nedir hissetmedi
Her
Arzu ve isteği
Yerine geldikçe keyiflendi, ne kadar garipti
Uzun yıllar
Umut beslendi
Belki zamanla hakikati görür diye beklendi
Lakin
Bu zafiyet eksilmedi
Masraf ve harcamalar nedir hiç sual etmedi
Borç
Yiğidin kamçısıdır
Diyerek esaret ve ezikliği kimse sahiplenmedi
Artık
Eve gelmek eza idi
Ne halden ve ne de meramdan anlayan kimdi
Ne zaman
Yalnız ve dalgın bir
İnsan görsem ve uzaktan temaşa etsem yetti
Sabrı
Sükutu, yalnızlığı
Okuyup, anladıkça, yaşadıkça ibret serinlikti
Mustafa Cilasun
