MUHABBET İLMİBir zarif tebessümü, nûr-u şems-i cihanmış, Sevdâyla terennümü, sohbeti pek sühanmış. Muhabbeti, her gönlü tezyin eden bir ziynet, O cânân, garip gönle nasip bir hüsn-ü ânmış. Bir nigâha vurulup, sevdalanmak vebâlim, Lûtfuna intizâren, perişandır, bak, hâlim. Gel, söndür nâr-ı dili, kerem eyle, ey zâlim Nâzın bir ömür boyu, vuslatın nâgehanmış... Muhabbeti öğrendim, ne bülbülden, ne gülden, Bir yangın yaratmakmış, sönmüş, soğumuş külden. Gerçek sevdâ, bir kere değdiği bir gönülden Ömür boyu kokusu gitmeyen bir reyhanmış... Gözlerini şems bildim, nuru peşinde gittim, Ve pervane misâli, nârında yandım bittim. Ben, ilm-i muhabbeti gözlerinden hıfz ettim, Meğer esrâr-ı sevdâ, nigâhında nihanmış..... Ünal Beşkese nûr-u şems-ü cihan: cihanı aydınlatan güneşin ışığı Sühan.................:güzel söz, şiir tezyin eden.........:süsleyen hüsn-ü an..........: güzellik nâr-ı dil................:gönül ateşi nâgehan..............:bir an reyhan...............: fesleğen hıfz etmek:..........:öğrenmek, ezberlemek nigâhında nihan.: bakışında saklı |
Öyle bir dille anlatılmış ki bu sevgi, öyle itina ile seçilmiş ki kelimeler,
bu sevgiyi duyumsamamak imkânsız.
Derin bir sevgi,
İçten bir sesleniş,
duru bir itiraf olmuş...
Gönülden kutluyor, selam sevgi ve saygılarımla bu şiiri
ayakta alkışlıyorum. Çok güzel...