Savaş ve çocuk
Vay anam vay
yatıyorlar yüzüstü aydınlığı görmeden… Buz tutmuş caddelerde, kaldırımlarda ölüler. Ne acı çırılçıplak ayaklar,kollar beden üşüyor. Vay anam vay herkes uykuda ölüm yanımızda… Yıldızlı örtüler yorgan olmuş, gökten düşüyor. Nasıl türkü söyleriz,nasıl güleriz bu karanlıkta, bu şehirde. Bu şehirde solmuş küçük bedenler üşüyor, bu şehirde çıplak ayaklı çocuklar üşüyor… 09/11.12.2017 / Bayram Köse |
Çocuklar ölmesin...
ŞİİR’in huzur verdiğini öğrendik…
Şiirsiz sevgi olmaz…
...........................................Selam ve saygılarla..