önceydi
nar kırmızı demirler dövdük el yapımı örslerde
bir yarım zaman kaldı kuş kanadında
hangi intikama şekil aldı çelik
kepez’in yanan odunlarında
usta; gider ayak doğru söyle




ben
gümanın olmasın diye sadakatıma
fer eyledim
olgun çıbanlar edindim omuzlarımda
içime işlerdi dirhem dirhem
konak yerlerinde
geven köklerinden merhem
sürdüm yaralarıma




taptuk’tun
nice hasanboğuldu’lar boyladım tuz yüklü dizlerimle
bilineki,şerh koymadım töreye
cem kuruldu çekildim dar’a
bir ayağım sac narı
ellerim kadim kelamda
kurban eylediler ida’ya




aşk’tın
sorgusuz beden sunumlarının mürşidi
sonsuz ışığa kanat çırpımı misali pervanenin
canların sualsiz gidişi
sen sahte yandın özüm çırpındı
kırağı düşümü demlerde
kanatlarım ellerimde kaldı




biterken
n’olur ahilik andına kuşku düşmesin
verdiğin eller selçuk’tan
kor yunus’tan
biz, ehilliğimize acemi
ezelden gelip,her yere gidecektik hani















kasım