çürük elma
Yagmur yagıyor sabahında
Aylardan aralık Bilirim benim tüm yoksunluklarım bu mevsimde Sen ıraklardan bir rüzgar Gelir çarpar ayazlarını yüzüme Yaprakları dökük ceviz agaçları Ve tiz bir sesi piyanonun Elleri mor ojeli hüznü Anlatırdı hikayesini Ölüm kapısını çalıyordu umudun. Islak tüm kaldırımları gecenin Karmaşık tutkular ah aralık Ayaz mevsimi Kimseler yokmu kapımı çalan Perdeleri kapalımı ışıkların Meyve tabagında çürük elma Ve yiten yolculugu ömrümün. |