Ervâh-ı GünahBir tutam mutluluk rica edebilir miyim Tanrım ? Ve ben ömrümün en büyük hatasını yaptım kalktım üç noktayla biten aşklar çoğalttım varlığına inandım mutlu biten masalların birde ölen sevdiklerinin arkasından yas tutan sevdalıların korkuyorum Kokusunu alacaklar diye içimde ki mezarlığın affet nefes almamın karşılığı , kaburgamı kırmak olduğunu çok geç anladım Artık imlasız cümleler topluluğu tenim. Okudukça özneler dökülüyor kirpik uçlarımdan ve yağmurlar düşüyor avuçlarıma Kinleniyor ruhumda ki paranoyak piç ama inan ki , ölümün paradoksu bu sevgilim . hadi şimdi söyle de ki , dilin varamayacağı kadar yakın/dı ve yakışırdı tekbir’li bir ölüm bana da oysa herkes susmalı artık Herkes S u s m a l ı çünkü Ruh ile ten arasında secde ediyor bir eyvah Ve Aşk , ah’lar ağacında asılan en büyük ervah-ı günah 9 aralık 2017 |