hani bir ara ılık ılık esmiştin de duygularıma,içimdeki toz kalkmıştı ya...



pazar sabahı gibiyim
işi gücü olmayan
nazlı bir belki
yan cebimin duyguları
çay kaşığı sevinciyim,
simit kırıntısında
dünümün ağzı kulaklarında
Şam’ da kayısı rafadan yumurtam
serpimlik çay suyunu sevdi içim demin
ince belli bir bardağı da
biraz önce de güldüm hatta
içi köçek mi köçek hoşluğumun
kaşımı, gözümü oynatıyorum
dört parmağımda çalpara




yandan yandan esiyor,
dışarıda kırık hava
dilimde mecaz bir telifsiz kelime,
iki elim belimde
sekip duruyorum aşka gelip,
küçümen çocuk sevinçlerimle
sesini iyice açıp içimin,
teke zortlatıyorum karşılıklı denizle
dünümü siper edip,
yazdan kalma güneşe
pembe giyeceğim diyor at gözlüğüm
yüksek müsaadenizle


sol iç cebimde iyi hal kağıdım
sevdam da tedavülde
kaçmamış trenleri seyrediyorum,
salıncak vapurun güvertesinde
duygularım nar suyu,
çekirdeği bin tane
nabzım düm teka düm tek
nereye koyacağımı bilmediğim,
ellerim dizlerimde
hadi yine es su yeşilim,
ben hep böyle oluyorum estiğinde...

suadiyearalıkikibinonyedi
Demir Mutlugil