Uyan Bu Serüvenden
Beklentin kalmamış artık.
Yummuşsun gözlerini, ağlayamamışsın. İçinden haykırmışsın hep. İçinden sevişmişsin onlarca duyguyla.. Sıkmışsın dişini sussun diye zihnin. Oturmuşssun bin defa defterin başına, anlatamamışsın. İçinden ağlamışsın hep. İçinden sövmüşsün, içinden sevmişsin. Umudun hapsolmuş sen dışında bir yere Kırıkların hep içine içine batmıış Ses çıkaramamışsın. Güveninin zemini kayganlaşmış. Anlatmaya çalışmışsın yüzlerce, Dağa,taşa,insanlara,kendine İzin vermemiş kırgınlığın.. Kelimeler düğüm olmuş. Hevesin kursağında, Aklın çocukluğunda kalmış. Uyan, Uyan bu serüvenden.. |