tek gerçek var yokluğun!
Gözlerim uzaklara dalıyordu artık!
Hayallerim uçurumun kenarındaydı… Düştü düşecekti kayalıkların arasına Kan gölüne dönecekti o mavi sular Kırmızının o can yakan rengi Maviliği yok edecekti belki… Sen düşlerimden bile uzaktın artık! Aramak zorunda mıydı gözlerim seni? Düşünmek zorunda mıydım o eşsiz gözlerini? Sen beni yok saymışken Hala ben buradayım demeli miydim? Yanlışlardaydım demek ki… Sevilmeyi isteyip sevmekti en büyük yanlışım! Doğrularımsa yalnızlığım olmuştu Yokluğun, yalnızlığın tek gerçeğimdi artık! Sevilmek senin kadar uzak bana… Tek gerçek var! YokLuğun… Yokluğuna mahkûmum… Yalnızlığına tutkun… |
Sevilmek senin kadar uzak bana…
Tek gerçek var! YokLuğun…
Yokluğuna mahkûmum…
Yalnızlığına tutkun…
yalnız değilsin biz varız :)) ne kadar vurgun olduğunu görüyoruz can.. sevgimle..