Gel De Gülme Halimize
Gel De Gülme Halimize
Her zaman da küstürdüler, şu sağımla şu solumu, Hey, bozkırımın insanı! Ne itersin kardeş kolunu. Sorarım, siz de sorunuz! Sağım sollumdan ulu mu? Gel de gülme halimize, emmioğlu, emmioğlu! Ayrı ayrı yetmiş fırka, bu kitabın neresinde? Mahşerdeki sorularda, var mı bunlar arasında? Tartıldıkca âmelimiz, hak divanın darasında, Gel de gülme halimize, emmioğlu, emmioğlu Sarı lâcivettir kanlar; en büyük sarı kırmızı; Bordodan başka renk yoktur; ölçülmez kartalın hızı! Ders almayız ayrılıktan, hep yeriz birbirimizi, Gel de gülme halimize, emmioğlu, emmioğlu Bir başkası başkasına, olmak ister de efendi; Hep de şeytan körükledi, mehmetleri dörde böldü, Kim haklıdır, nerden belli? Her bölük ’hak’ kendi bildi. Gel de gülme halimize, emmioğlu, emmioğlu Yusufoğlu getiremez, iki lâfı bir araya, Acıtsa da, hiç vazgeçmez, tuz basamaz ki yaraya. Acınacak halimiz çok, hepsi yazılmaz buraya, Gel de gülme halimize, emmioğlu, emmioğlu Mcio 30.11.17 |
Kalemin susmasın
_______________________________Selamlar