Tanrı'nın Şarkısının İlk Günü
Bir nehir akar da durulur kendi boşluğunda
Sen yıkılmaz denen kayaçların eşliğinde Bir umudu kalbine son can puanı katarcasına Sen vedanı kalbine sakladıkça;nefes alırcasına Sevmenin ilk cebrinde ;ıssızlığın ilk Sebir’ inde Son naatları yazdığım ümmetin elçisiyle;belki bir yetimin gözlerinde Biten umutlarının önüne bu hatıralarının külleridir Diyebilmenin her lisancası ve her lisanda ki anlam karşılığında Aynılığı;saklayabilmenin günü:Tanrı’nın İlk Şarkısının Günü… |