Yanmayan Alev
Sönük kömürleri gibi aşkımızın ilk yaşları
Yansa da tutuşmaz gözlerim gibi Tutulmaz ellerinin sesleri Gidişin ilk saatleri Vedanı; Vedanın en büyük dertleri gönlüme düşen hasretin Senin gözlerine kaç Cüz kaç ayet adadım bilemezsin Senin gidişine yaktığım şiirlerinin parçaları En büyük vedamda bile unutulmadı Ayrık hayatların ortak kümeleri Sen kelimesinin zamirlikten fiillere ermesi Ve seni kaybetmenin en büyük kederi Uğruna dökülemeyen sevda cümleleri Bir yanmayan alevde önce ellerimi Ve sonra yüreğimi kül edişimi Sen sendin ve bunu benim hiç kabul edemeyişimi Af listesinde kendimi son sıralardan gidemeyişimi Şehri sana rağmen terk edemeyişimi O bitmeyen yanmayan alevin küllerini Mezarımda belki,belli ki kafatasımda gezinenleri Karıncaların yediği vakti Unuttuğum süre olacak belli ki İşte o gün gidecektir ki ;yanmayan alevin derin menkıbesi... |