HAYDİ GÖKYÜZÜM OLİçimde bir fırtına kopsa da kopmasa da Ben bu şehre geldikçe gökyüzüm olacaksın Kırılan şu gönlümü yapsa da yapmasa da Seni canım bildikçe gökyüzüm olacaksın Yıldızlar göz kırparken umut ve sevi ile Dili olsa söylese neler gelirdi dile Ara sıra uzaktan bir selam salsan bile Can sende can buldukça gökyüzüm olacaksın Dere tepe demeden dolaşsam da yorulmam Yürekte yerim varken yadellerden sorulmam Coşkun akan sel olsam sen yok isen durulmam Aklım sende kaldıkça gökyüzüm olacaksın Aklıma düştüğünde geceler yırtılacak Günahım sevabımla o anda tartılacak Yüreğim şaha kalkıp dertlerden kurtulacak Bir deryaya daldıkça gökyüzüm olacaksın Sensizliğe kesse de tüm caddeler, sokaklar Yokluğunun sancısı yüreğimi hep yoklar Sineme saplansa da hasretlik denen oklar Saçlarımı yoldukça gökyüzüm olacaksın Bunu bilir söylerim vuslat hicrandan beter Sen de sevdim diyorsan yeter bu özlem yeter Yüreğim yokluğunda bitimsiz yanar, tüter Kaderim sen oldukça gökyüzüm olacaksın Sokakları sensizlik kokuyor senin şehrin Yüreğime acılar dokuyor senin şehrin İçimden her geçeni okuyor senin şehrin Goncalarım soldukça gökyüzüm olacaksın Madem ki Dostelini böyle yakıp yandırdın Ölmüş dediklerimi yeniden uyandırdın Zifiri karanlığı umuda boyandırdın Başım aşka saldıkça gökyüzüm olacaksın |