Ramak Kaldı
Hayat bazen çelme takar yürüdüğümüz yolda
Kimileri ders alır başına gelenden Almayanlar dibe vurur düştüğü yerden Sen farkında olamazsın düşmeye ramak kaldı * Gül dikeni saplandı kalbime Kanıyor yaram derinlerde Bir bir tükeniyor umutlarım Bir umut vardı derinlerde Sen olmazsan yanımda kâbuslara ramak kaldı * Ayrılık yok demiştik bu muydu sözümüz Medet bekleriz uzanacak bir elden Dertlerle karıldık gülmedi yüzümüz Yavaş yavaş ayrılığa ramak kaldı * Kanserli bir hücre gibidir aşk Yapışır kene gibi söküp atamazsın Canın yanar gözünden yaşlar akar Tüm bedenin sarmaya ramak kaldı * Acılar benim göbek adım Çaresizlikten hiç yılmadım Umutluydum hep hayattan Mutluluğu bulmaya ramak kaldı * Ayşen Daşkın 25/11/2017 |
yapışır kene gibi yapışır
uğraş
uğraş
bir türlü söküp atamazsın
süperdi duygu hazinen
anlamaya değerdi
haydı gururlan biraz
yakışır sana